Highlight: แรงบันดาลใจอยู่ได้รอบตัว แค่ทารกหัดเดินก็เป็นบทเรียนในการทำธุรกิจให้กับริชาร์ด แบรนสันได้

เมื่อมีการยกตัวอย่างความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจของมหาเศรษฐีระดับโลก แน่นอนว่า “ริชาร์ด แบรนสัน” ย่อมติดอยู่ในลิสต์ของบุคคลต้นแบบที่ใครๆ ก็สนใจใคร่รู้ว่าเขาทำอย่างไร จากเด็กที่เรียนไม่จบมัธยม เริ่มต้นธุรกิจตอนอายุ 15 จนปัจจุบันขึ้นแท่นหนึ่งในบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลก เป็นเจ้าของอาณาจักรเวอร์จิ้น กรุ๊ป ที่มีบริษัทในเครือกว่า 400 บริษัท แบรนสันมักแชร์ประสบการณ์และข้อคิดต่างๆ ผ่านการเขียนบล็อกบนเว็บไซต์ virgin.com อยู่เสมอ มีโพสต์หนึ่งที่เขาได้เล่าถึงบทบาทการเป็นพ่อ และเป็นคุณปู่ ว่าการเฝ้ามองลูกและหลานซึ่งอยู่ในวัยกำลังหัดเดิน  ไม่เพียงสร้างความตื่นเต้นหากยังได้เรียนรู้มากมาย และทำให้เป็นนักธุรกิจที่ดีขึ้นกว่าเดิม โดย 3 สิ่งที่เด็กหัดเดินสอนเขาได้แก่

ล้มแล้วต้องลุกขึ้นเอง

ช่วงที่เด็กกำลังหัดเดิน พวกเขายืนอยู่บนขาที่ไม่ค่อยมั่นคง เมื่อล้มลง เด็กจะพยายามลุกขึ้น และไม่ว่าจะล้มสักกี่ครั้ง เด็กก็จะลุกขึ้นมาใหม่จนในที่สุดก็สามารถย่างเท้าเดินก้าวแรกได้ “เช่นเดียวกับการทำธุรกิจ คุณไม่มีทางทำทุกอย่างได้สมบูรณ์ชนิดไร้ที่ติในครั้งแรก ดังนั้น หากสิ่งที่เกิดขึ้นไม่เป็นอย่างที่คิด ลุกขึ้นแล้วเริ่มต้นใหม่“ แบรนสันผ่านประสบการณ์ความล้มเหลวมานักต่อนักในการปลุกปั้นแบรนด์เวอร์จิ้น หลายคราที่เขาต้องม้วนเสื่อพับธุรกิจที่ไม่เวิร์กไป “แต่ผมก็เรียนรู้จากความผิดพลาดเสมอและมองว่าความท้าทายต่าง ๆ นั้นเป็นโอกาส” 

อย่างกรณีล่าสุดที่เกิดขึ้นในการจับมือเป็นพันธมิตรระหว่างสายการบินเวอร์จิ้น อเมริกาของเขากับสายการบินอลาสก้า แอร์ไลน์ อันสืบเนื่องมาจากการแข่งขันที่ดุเดือดขึ้นในธุรกิจการบิน แม้ว่าการรวมตัวครั้งนี้ ผลจะออกมาไม่เป็นที่พึงพอใจนัก แต่เขาก็มุ่งมั่นเดินหน้าเพื่อรักษาบริการให้เป็นไปตามมาตรฐานที่ให้คำมั่นกับลูกค้าไว้ ด้วยเหตุนี้ แบรนสันจึงหันไปโฟกัสที่เพิ่มบริการใหม่ๆ อาทิ บริการ wi-fi  และบริการอาหารตามสั่งบนเครื่อง

ฝึกฝน ฝึกฝน และฝึกฝน 

กว่าจะเดินได้เด็กต้องหัดยืนก่อน ค่อยๆ ก้าวเท้าไปข้างหน้าสลับทีละข้างอย่างเตาะแตะ และไม่นานก็จะก้าวได้เร็วขึ้น ไม่ต่างจากการทำธุรกิจที่มีล้มลุกคลุกคลาน ยิ่งฝึกฝนมากเท่าไร ความชำนาญก็จะเพิ่มพูนขึ้น ฉะนั้น แม้ความพยายามครั้งแรกจะไม่ประสบความสำเร็จก็อย่าเพิ่งท้อถอยหรือยกธงขาวยอมแพ้ ตัวเขาเองกว่าจะก้าวมาสู่จุดสูงสุดในชีวิต ทราบไหมว่าต้องใช้เวลายาวนานถึง 50 ปีในการฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ นานา เขายกตัวอย่างตอนที่สายการบินเวอร์จิ้น แอตแลนติกพยายามเปิดเส้นทางบินใหม่ไปยังแอฟริกาใต้ แต่ทำอย่างไรก็ไม่ได้รับใบอนุญาตสักที หากเป็นคนอื่น อาจล้มเลิกความตั้งใจ และหันหาเส้นทางอื่นแทน แต่แบรนสันกลับมาคิดและไตร่ตรองว่าจะเดินเกมธุรกิจอย่างไร จนในที่สุด สายการบินของเขาได้ใบอนุญาตมาครองและเปิดบริการเส้นทางนั้นเป็นเวลาเกือบ 25 ปีแล้ว 

เรียนรู้ที่จะอดทน 

การหัดเดินของเด็กทารกเป็นสิ่งที่ใช้เวลา การสร้างธุรกิจระดับพันล้านก็เช่นกัน ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นชั่วข้ามคืน แบรนสันเล่าว่ามีหลายธุรกิจที่เขาสร้างขึ้นแล้วประสบความสำเร็จในเวลาอันสั้น เช่น การก่อตั้งสายการบินเวอร์จิ้นออสเตรเลีย แต่โดยรวมแล้ว ธุรกิจของเขาสั่งสมเวลาในการเติบโตเกือบ 5 ทศวรรษ ทั้งหมดทั้งปวงเขายกความดีความชอบให้พนักงานในสังกัด จิตวิทยาในการเลี้ยงดูเด็กคือให้กำลังใจและชมเชยเพื่อให้มีความมั่นใจในการออกไปเผชิญโลกภายนอก การเป็นผู้นำองค์กรก็ไม่ต่าง แบรนสันจึงทั้งสนับสนุนและสร้างแรงจูงใจให้กับพนักงานในเครือ “เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องดูแลพนักงานด้วยการลงทุนด้านต่างๆ ทั้งการเรียนรู้ การพัฒนา และการกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์ของพนักงาน” 

แบรนสันขมวดท้ายว่าเขามีความสุขกับการเป็นคุณพ่อ เป็นคุณปู่  และคุณตาเพราะทำให้ได้เรียนรู้จากมุมมองของลูกหลาน พร้อมกับทิ้งคำถามถึงผู้อ่าน “แล้วคุณล่ะเรียนรู้อะไรจากเด็กๆ ในครอบครัวบ้าง” 

ที่มา

www.cnbc.com/2017/11/21/richard-branson-learned-3-things-by-watching-babies-walk.html